Ένας πλανήτης που υποφέρει από θερμοκρασίες 475 βαθμών Κελσίου κάτω από μια πυκνή όξινη ατμόσφαιρα είναι το τελευταίο μέρος που θα περίμενε κανείς να υπάρχει κάποιου είδους ζωή. Η Αφροδίτη μπορεί κάποτε να ήταν σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία ένας πλανήτης με χαρακτηριστικά κατοικησιμότητας και φιλικότητας στη ζωή παρόμοια αν όχι πανομοιότυπα με αυτά της Γης αλλά κάποια στιγμή μετατράπηκε στον κολασμένο κόσμο που περιγράφεται στην αρχή του κειμένου.
Αν και η Αφροδίτη βρισκόταν για δεκαετίες στο περιθώριο της προσοχής της επιστημονικής κοινότητας τα τελευταία χρόνια υπήρξε στροφή και ξεκίνησε η οργάνωση πολλών αποστολών εξερεύνησης αλλά και πλήθος νέων μελετών για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται και την αποκάλυψη των μυστικών της. Έχουν πέσει μάλιστα στο τραπέζι και διάφορες ιδέες δημιουργίας μόνιμων επανδρωμένων ερευνητικών σταθμών που θα είναι εγκατεστημένοι πάνω από τα πυκνά νέφη της Αφροδίτης.
Αυτό καθιστά μη ρεαλιστική τη συζήτηση για παρουσία της ζωής στην Αφροδίτη επειδή η επιφάνειά της είναι πολύ ζεστή αν και μπορεί να είχε υγρό νερό στο παρελθόν της. Ένα πρόβλημα με ένα πιθανό αρχείο απολιθωμάτων στην Αφροδίτη, ωστόσο, είναι η εκτεταμένη ηφαιστειακή δραστηριότητα η οποία φαίνεται να έχει καλύψει το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας τα τελευταία εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια» λέει ο Παπινό. Πάντως η Θάλερ και ο Παπινό συμφωνούν ότι οι πιθανότεροι κόσμοι να φιλοξενούν ζωή στο ηλιακό μας σύστημα είναι τα παγωμένα φεγγάρια του Δία και του Κρόνου που διαθέτουν υπόγειους ωκεανούς.
Δημοσίευση σχολίου
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.