Πολεμική Αεροπορία – Ανέκαθεν ανώτερη της ΤΗΚ – Ποιοι φοβούνται τις επιθετικές της ικανότητες… (Μέρος Β). Η επανάσταση των ατρακτιδίων ναυτιλίας (Navigation) και στοχοποίησης (Targeting).
Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
To επόμενο σημαντικό εξελικτικό βήμα στις αποστολές κρούσης καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου και ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών για την Πολεμική Αεροπορία, ήταν η ένταξη των ατρακτιδίων του συστήματος LANTIRN σε υπηρεσία την περίοδο 1998-1999. Οι Τούρκοι είχαν αποκτήσει πρώτοι το σύστημα αυτό και μάλιστα αρκετά χρόνια νωρίτερα (1993-1994). Ποτέ όμως δεν κατόρθωσαν να το αξιοποιήσουν ως σύστημα ναυτιλίας μικρού ύψους και στοχοποίησης, στο βαθμό που το έκαναν τα ελληνικά πληρώματα.
Η 347 Μοίρα (Περσέας) που πρώτη παρέλαβε και αξιοποίησε το σύστημα, μέχρι σήμερα είναι αυτή που είναι επιφορτισμένη με τη διαδικασία της εκπαίδευσης των ιπταμένων στο LANTIRN. Μαζί με την 340 Μοίρα (Αλεπού) που κατόπιν ανέλαβε τον ίδιο ρόλο, έχουν κατ΄ επανάληψη πρωτεύσει σε νατοϊκές ασκήσεις και σε εκπαιδευτικές Σειρές του TLP. H ποιότητα και η εντατικότητα της ειδικής εκπαίδευσης που απαιτεί η ασφαλής και αποτελεσματική εκπαίδευση στην αξιοποίηση του LANTIRN είχαν επισημανθεί από το DP σε παλιότερο αφιέρωμα.
Ακόμα και στη δεκαετία των μνημονίων και της βαθιάς οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα (2010-2020), σε μία περίοδο που τα ατρακτίδια του συστήματος LANTIRN λιγόστευαν στην Πολεμική Αεροπορία, επειδή ο κύριος χρήστης του, η Αεροπορία των ΗΠΑ, σταμάτησε να το υποστηρίζει λόγω παλαιότητας και αντικατάστασής του με πιο σύγχρονα και υψηλότερων δυνατοτήτων συστήματα (LANTIRN ER, SNIPER, Litening IV), η Πολεμική Αεροπορία υπερείχε της ΤΗΚ, η οποία δεν διακρίθηκε ποτέ σε καμία άσκηση του ΝΑΤΟ ή σε εκπαιδευτική Σειρά του TLP, και σε αποστολές low level strike. Δεν μπήκε ΠΟΤΕ σε τριάδα ή σε πεντάδα…
Ακόμα και στην περίοδο της βαθιάς οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, με την ΤΗΚ να έχει αποκτήσει σημαντικό αριθμό σύγχρονων ατρακτιδίων στοχοποίησης SNIPER και LANTIRN ER από το 2011, πάλι δεν “φάνηκε” πουθενά. Το ΝΑΤΟ λοιπόν γνωρίζει ποια Αεροπορία έχει πραγματικές δυνατότητες κρούσης ακριβείας μικρού ύψους και ποια όχι.
Και οι Τούρκοι το γνωρίζουν επίσης… Η ελληνική Πολεμική Αεροπορία επομένως με βάση τις μέχρι σήμερα επιδόσεις του προσωπικού της, δεν είναι μόνο αμυντικός παράγοντας για την Ελλάδα. Είναι και πραγματική απειλή για την Τουρκία που γνωρίζει ότι μπορεί να χτυπηθεί οποιοσδήποτε στόχος στο εσωτερικό της, οποιαδήποτε ώρα και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Γνωρίζει με άλλα λόγια ότι οποιαδήποτε επιθετική της ενέργεια θα έχει συνέπειες. Το γνωρίζουν και οι Αμερικανοί που δεν επιθυμούν φυσικά να διαλυθεί η νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ…
Είναι πραγματικά κρίμα όλη αυτή η εμπειρία που έχει συσσωρευθεί με τεράστιο πραγματικά κόστος (ευτυχώς μόνο οικονομικό, κάτι που επίσης απεικονίζει την ποιότητα της εκπαίδευσης στο πραγματικά δύσκολο και επικίνδυνο αυτό είδος αποστολών) για την Πολεμική Αεροπορία, να αφεθεί να χαθεί. Η τεράστια αναγνώριση που έχει λάβει η τελευταία ακόμα και από τους Ισραηλινούς που επίσης εξακολουθούν να εκπαιδεύονται σε τέτοιου είδους αποστολές εντατικά, είναι αποκαλυπτική των ελληνικών δυνατοτήτων που δεν πρέπει να χαθούν.
Ταυτόχρονα όμως είναι και εξαιρετικά επικίνδυνη η απώλεια αυτής της εμπειρίας και της γνώσης, μέσα από την περαιτέρω καθυστέρηση απόκτησης σύγχρονων ατρακτιδίων στοχοποίησης τουλάχιστον (TGP). Χωρίς νέα τέτοια συστήματα που θα αντικαταστήσουν με αριθμητική και ασύγκριτα ποιοτικότερη επάρκεια τα λιγοστά παλιά LANTIRN που παραμένουν σε υπηρεσία, οι περισσότερες από 1200 συλλογές (κιτ) καθοδήγησης λέιζερ για βόμβες των 2000 και των 1000 λιβρών, δεν μπορούν να αξιοποιηθούν. Δεν μπορεί δηλαδή να αξιοποιηθεί ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 80% των καθοδηγούμενων όπλων αέρος-εδάφους της Πολεμικής Αεροπορίας!
Οι στόχοι που αυτή θα κληθεί να πλήξει εντός της Τουρκίας σε περίπτωση σύρραξης είναι τόσοι, που τα όπλα αέρος -εδάφους νέας γενιάς που δεν απαιτούν κατάδειξη για να τους πλήξουν με ακρίβεια (JSOW, JDAM, SCALP-EG) και ήδη διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία, είναι πραγματικά ελάχιστα. Ακόμα και αν τελικά, με συνολική καθυστέρηση 15 περίπου ετών, αποκτηθούν συλλογές SPICE από το Ισραήλ, θα ισχύει το ίδιο…
Υπό αυτά τα δεδομένα είναι, ή μπορεί εύλογα να χαρακτηριστεί, τουλάχιστον δευτερεύουσα η ανάγκη εγκατάστασης ραντάρ AESA στα 38 F-16C/D Block 50 που προορίζονται να εκσυγχρονιστούν στο επίπεδο Block 50M. Και αυτό θα αποτελέσει το αντικείμενο ενός ξεχωριστού αφιερώματος του DP.
Ναι μεν πρόκειται για εντελώς νέα τεχνολογία που σίγουρα έχει να δώσει πολλά σήμερα και στο μέλλον, με σημαντικότερα την παράλληλη δυνατότητα λειτουργίας σε διαμορφώσεις αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους και φυσικά τη λειτουργική διαμόρφωση αυτόματου TF (Terrain Following) που καταργεί την ανάγκη προμήθειας ατρακτιδίων ναυτιλίας ΑΝ/ΑΑQ-13 του LANTIRN ER, αλλά έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, φαίνεται ότι προέχουν άλλες επιλογές. Οπότε μάλλον ισχύουν και άλλες προτεραιότητες.
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.