Το DNA της κατά συρροή δολοφόνου, που "πρωτοεμφανίστηκε" το 1993, βρέθηκε σε 40 σκηνές εγκλημάτων σε Αυστρία, Γερμανία, Γαλλία. Η απροσδόκητη κατάληξη.
Το 1993 μια 62χρονη βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της στην πόλη Ίνταρ-Ομπερστάιν στη Γερμανία πνιγμένη με σύρμα από ένα μπουκέτο λουλούδια που ήταν κοντά στο σώμα της.
Κανείς δεν είχε πληροφορίες για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί στην Lieselotte Schlenger. Κανένας μάρτυρας, κανένας ύποπτος, κανένα σημάδι ύποπτης δραστηριότητας, εκτός φυσικά από το γεγονός ότι είχε στραγγαλιστεί μέχρι θανάτου με ένα κομμάτι σύρμα. Σε ένα φλιτζάνι τσαγιού, όμως, κοντά στην Schlenger, η αστυνομία βρήκε DNA.
Η υπόθεση κατέληξε στο "ψυγείο", δεδομένου ότι το μοναδικό στοιχείο ήταν το DNA μιας άγνωστης γυναίκας και δεν υπήρχε αντιστοιχία. Μέχρι τότε, τουλάχιστον.
Οκτώ χρόνια αργότερα, στις 21 Μαρτίου 2001, ένας 61χρονος βρέθηκε νεκρός στην κουζίνα του στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας. Και πάλι, το θύμα στραγγαλίστηκε και αυτή τη φορά το DNA της γυναίκας βρέθηκε σε συρτάρι κουζίνας. Η παρόμοια μέθοδος δολοφονίας και η ακριβής αντιστοίχιση του DNA έκανε την αστυνομία να πιστεύει ότι μπορεί να βρήκε τον κατά συρροή δολοφόνο.
Στη συνέχεια, μετά από αυτό το διάστημα των οκτώ ετών, το DNA της άρχισε να εμφανίζεται παντού.
Πέντε μήνες μετά τη δεύτερη δολοφονία, το DNA της εμφανίστηκε σε μια πεταμένη σύριγγα ηρωίνης, αφότου μια 7χρονη την πάτησε σε μια παιδική χαρά στο Γκερολστάιν. Λίγες εβδομάδες αργότερα εντοπίστηκε σε ένα μπισκότο σε ένα τροχόσπιτο που είχε διαρρηχθεί κοντά στο Μπαντ Κρέουζνατς. Βρέθηκε, επίσης, σε ένα παραβιασμένο γραφείο στο Ντίτσενμπαχ, σε ένα εγκαταλελειμμένο κλεμμένο αυτοκίνητο στο Χάιλμπρον, και σε δύο μπουκάλια μπίρας και ένα ποτήρι κρασί σε ένα μπαρ που είχε διαρρηχθεί στην Καρλσρούη.
Σε μια ιδιαίτερα περίεργη υπόθεση, στις 6 Μαΐου 2005, ένας άντρας πυροβόλησε τον αδερφό του με πιστόλι διαμέτρου 7,65. Το DNA της βρέθηκε σε μια από τις σφαίρες.
Κατά τη διάρκεια της υπόθεσης, το DNA της βρέθηκε σε 40 σκηνές εγκλήματος στην Αυστρία, τη νότια Γερμανία και τη Γαλλία, συμπεριλαμβανομένων ληστειών, ένοπλων ληστειών και δολοφονιών. Το αξιοπερίεργο είναι ότι σε όλες αυτές τις σκηνές εγκλήματος, η αστυνομία βρήκε το DNA άλλων, που υποτίθεται ότι ήταν συνεργοί της - αλλά δεν ήταν ποτέ το ίδιο άτομο δύο φορές και κανείς δεν θα μιλούσε.
Η δράστις ονομάστηκε "η γυναίκα χωρίς πρόσωπο", αλλά πήρε το όνομα "Το φάντασμα του Χίλμπρον" μετά το θάνατο μιας αστυνομικού στην πόλη. Η 22χρονη αξιωματικός Michèle Kiesewetter βρισκόταν στο περιπολικό της απολαμβάνοντας το γεύμα της με τον συνάδελφό της, όταν δύο άτομα μπήκαν στο πίσω κάθισμα του οχήματος και πυροβόλησαν και τους δύο αξιωματικούς στην πλάτη, σκοτώνοντας αυτή και τραυματίζοντας τον συνάδελφό της.
Το DNA από το "φάντασμα" βρέθηκε στο πίσω κάθισμα, καθώς και στο ταμπλό. Μπερδεμένη, η αστυνομία έβαλε μια ανταμοιβή 300.000 ευρώ για οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με το πού βρίσκεται. Δεν ήταν εύκολο όταν ήταν τόσο λίγα γνωστά, με μερικούς μάρτυρες να περιγράφουν τον ύποπτο ως γυναίκα και άλλοι ως άντρα.
Το 2009, η υπόθεση πήρε νέο τροπή, και τελικά έκλεισε για πάντα με μια ενοχλητική συνειδητοποίηση: Ο πιο διαβόητος κατά συρροή δολοφόνος στην ιστορία της Γερμανίας - που θεωρείται υπεύθυνος για έξι δολοφονίες - δεν υπήρχε.
Η αστυνομία στη Γαλλία ανακάλυψε το καμένο σώμα ενός άνδρα, που πιστεύεται ότι ήταν αιτών άσυλο που εξαφανίστηκε το 2002. Κατά τη διάρκεια της αίτησής του, ο άνδρας είχε υποβάλει δακτυλικά αποτυπώματα, τα οποία η αστυνομία χρησιμοποίησε για να επιβεβαιώσει την ταυτότητά του. Μόνο που, για άλλη μια φορά, βρήκαν το DNA του "φαντάσματος".
"Προφανώς αυτό ήταν αδύνατο, καθώς ο αιτών άσυλο ήταν άντρας και το DNA του φαντάσματος ανήκε σε μια γυναίκα", δήλωσε εκπρόσωπος του εισαγγελέα του Σααρμπρίκεν στο Spiegel Online το 2009.
Ελέγχοντας ξανά το DNA διαπίστωσαν ότι το DNA του "φαντάσματος" δεν ήταν εκεί. Ο θάνατος του άνδρα οδήγησε σε εξήγηση της υπόθεσης: δεν υπήρχε σειριακός δολοφόνος και το DNA εντοπίστηκε σε μια γυναίκα που εργαζόταν σε ένα κέντρο συσκευασίας που ειδικεύεται σε ιατρικά είδη. Όλα οφείλονταν σε μόλυνση του DNA.
Η αστυνομία, για 16 χρόνια, αναζητούσε έναν κατά συρροή δολοφόνο και έβαζε τεράστιες οικονομικές ανταμοιβές, για να ανακαλύψει στο τέλος ότι εντόπιζαν τα δικά της μολυσμένα επιχρίσματα...
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.