Σήμερα κλείνουμε 27 μέρες lockdown. Σχεδόν μήνας δηλαδή και ως τις 14 Δεκέμβρη που θα συνεχιστεί η καραντίνα 38 ολόκληρες μέρες.
Αν ρωτούσες κάποιον λοιμωξιολόγο ή κάποιο μέλος της κυβέρνησης στις 7 Νοέμβρη, όταν ξεκίνησε η δεύτερη καραντίνα να σου πει σε τι κατάσταση πιστεύει ότι θα είναι η χώρα στις 3/12 φαντάζομαι ότι δεν θα βρισκόταν ούτε ένας που θα απαντούσε ότι μετά από 27 μέρες οι διασωληνωμένοι θα ήταν υπερδιπλάσιοι, τα κρούσματα θα έμεναν κολλημένα πέριξ των 2000 και το ΕΣΥ θα εξακολουθούσε να βρίσκεται στα όριά του.
Δεν έχει νόημα να (ξανα)συζητάμε τώρα τι πήγε λάθος και μπήκαμε στο δεύτερο κύμα της πανδημίας με σφεντόνες την ώρα που ο αόρατος εχθρός πέταγε φωτιές. Είναι πράγματα χιλιοειπωμένα, ακόμα και αν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε για άστοχες κινήσεις που θα παραδεχόταν κι ένα δεκάχρονο (άνοιγμα τουρισμού). Ας μείνουμε στο ότι υπήρξαν τεράστια λάθη, παραλείψεις και αστοχίες που έφεραν τη χώρα στο κόκκινο.
Το θέμα είναι τι κάναμε όταν μπήκαμε ξανά στη μάχη για τον δεύτερο γύρο με τον κορωνοϊό. Ας μην κοροϊδευόμαστε λοιπόν. Αυτό που ζήσαμε από τις 7/11 δεν ήταν lockdown. Καταλαβαίνω ότι είναι εξαιρετικά αντιδημοφιλής αυτή η άποψη, ότι ακόμα και μη ψεκασμένοι, αλλά απλώς κουρασμένοι πολίτες ενοχλούνται και μόνο που το διαβάζουν όμως είναι η αλήθεια.
Η κυβέρνηση προτίμησε να πάει σε μια soft καραντίνα που στην πράξη δεν είχε καμιά σχέση με αυτή του Μαρτίου. Αν εξαιρέσεις την εστίαση και τη διασκέδαση μπορούσες να πας όπου θες, για όση ώρα θες. Έβγαινες έξω, έβλεπες την κίνηση και δεν πίστευες ότι έχουμε lockdown. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Η soft εκδοχή απέτυχε. Οι στόχοι δεν πιάστηκαν ποτέ, το ΕΣΥ παραμένει στο κόκκινο και τώρα πάμε να ανοίξουμε τη χώρα την ώρα που στη βόρεια Ελλάδα άνθρωποι δίνουν μάχη για ένα κρεβάτι στη ΜΕΘ. Αποτύχαμε κύριοι. Τόσο απλά. Πετάξαμε 27 μέρες κυνηγώντας την ουρά μας σε έναν φαύλο κύκλο που δεν οδηγεί πουθενά.
Ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν γιατί τα κρούσματα στην Θεσσαλονίκη δεν πέφτουν. Δεν καταλαβαίνουν ότι λόγω της τεράστιας έλλειψης κλινών οι γιατροί αναγκάζονται να δίνουν επιθετικά εξιτήρια σε ασθενείς που δεν είναι αρνητικοί ακόμα, με αποτέλεσμα αυτοί να μεταφέρουν τον ιό στις οικογένειες τους και η φωτιά να μην σβήνει με τίποτα.
Δεν είμαστε ειδικοί, δεν είμαστε λοιμωξιολόγοι, αλλά μας φαίνεται λίγο πιο λογικό ένα σχέδιο που θα μιλούσε από την πρώτη στιγμή για ένα πιο σκληρό lockdown τριών εβδομάδων. Μια τίμια και ειλικρινής συμφωνία πολιτών- κυβέρνησης, ότι για αυτό το διάστημα θα περάσουμε δύσκολα, (θα αναγκαστούμε να ζήσουμε και χωρίς… βόλτες στην Πάρνηθα), αλλά η θυσία μας θα έπιανε τόπο και το αποτέλεσμα θα το βλέπαμε εμείς στην πράξη και οι γιατροί και οι νοσηλευτές στα νοσοκομεία.
Σήμερα, 27 μέρες μετά μπορεί κάποιος στα αλήθεια να πει ότι δεν πετάξαμε 4 εβδομάδες στα σκουπίδια επειδή το σχέδιο κυβέρνησης- λοιμωξιολόγων ήταν ημιτελές, άτολμο και στο πόδι; Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι το ΕΣΥ πήρε την ανάσα που ήθελε και ότι τώρα είμαστε έτοιμοι να ανοίξουμε τη χώρα για να κινηθεί λίγο η χειμαζόμενη οικονομία;
Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί στα σοβαρά ότι η άρση του lockdown δεν θα δώσει τη χαριστική βολή φέρνοντας το τρίτο και πιο σφοδρό κύμα της πανδημίας; Δυστυχώς τα ερωτήματα είναι ρητορικά. Η πραγματικότητα έχει ήδη δώσει τις απαντήσεις…
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.