Από την πρώτη στιγμή που έσκασε στις παγκόσμιες κοινωνίες σαν απειλητικός κομήτης η πανδημία του κορωνοϊού, άπαντες γνώριζαν πως όλη αυτή η ιστορία μόνο με δυο τρόπους θα μπορούσε να αποτελέσει παρελθόν.
Ο ένας θα ήταν να εξασθενήσει από μόνη της, να κάνει τον κύκλο της, να εξαπλωθεί μετά από δύο ή τρία μαζικά κύματα και εν συνεχεία να εξαφανιστεί με φυσικό τρόπο. Ο άλλος θα ήταν να βρεθεί ένα εμβόλιο.
Φυσικά, το δεύτερο σενάριο ήταν και το ιδανικό. Και αυτό διότι το πρώτο σενάριο ισοδυναμούσε με μεγάλη ταλαιπωρία και με γονάτισμα του συστήματος υγείας. Όπως αποδείχθηκε βέβαια (και όπως άλλωστε όλοι ειδικοί διαβεβαίωναν), η εύρεση εμβολίου δεν ήταν μια απλή διαδικασία αλλά αντίθετα, ιδιαιτέρως χρονοβόρα. Παρ’ όλα αυτά, αποτελεί κοινό μυστικό πως βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο: πολύ σύντομα τουλάχιστον μια (αλλά το πιθανότερο παραπάνω) εκδοχή του εμβολίου αναμένεται να εγκριθεί από τον ΠΟΥ και να ακολουθήσουν μαζικοί εμβολιασμοί.
Στην Ελλάδα ήδη ακούγονται από κυβερνητικά χείλη οι διαβεβαιώσεις πως με την αρχή του επόμενου έτους θα βρίσκονται στη διάθεση της ελληνικής κυβέρνησης ένας μεγάλος όγκος εμβολίων. Παρά το γεγονός ότι ακόμα δεν έχει διευκρινιστεί από που θα έρθουν οι παραγγελίες και ποια θα είναι η φαρμακευτική εταιρία που θα τροφοδοτήσει την Ελλάδα, οι πληροφορίες λένε πως πολύ σύντομα όλα αυτά θα διευκρινιστούν από την κυβέρνηση. Ταυτόχρονα, αναμένεται να εξαγγελθεί και μια απόφαση αναφορικά με την έλευση του εμβολίου στην Ελλάδα που ενδέχεται να προκαλέσει αντιδράσεις.
Όπως όλα δείχνουν, η κυβέρνηση θα ανακοινώσει πως ο εμβολιασμός θα είναι υποχρεωτικός για το σύνολο του πληθυσμού και όχι προαιρετικός. Και με δεδομένο πως μεγάλα τμήματα της κοινωνίας έχουν ήδη δείξει πως δεν είναι καθόλου θετικά σε μέτρα που είναι υποχρεωτικά, θα ήταν μάλλον ασφαλές να προβλέψει κανείς πως οι αντιδράσεις αναφορικά με το εν λόγω μέτρο θα είναι δεδομένες.
Θα πρόκειται για μια αντίδραση δικαιολογημένη ή όχι; Το ερώτημα αυτό αναμένεται να απασχολήσει πολύ σύντομα τον δημόσιο διάλογο. Και μάλλον κάθε πλευρά θα έχει και τα δικά της εύστοχα επιχειρήματα. Είναι σίγουρο πως το να διαμαρτύρεται κάποιος για το γεγονός ότι η κυβέρνηση θα του επιβάλλει να κάνει κάτι που αφορά την δική του, προσωπική υγεία συνιστά μια εύλογη αντίδραση. Η επιβολή μάλιστα και ειδικά, η κρατική επιβολή ποτέ δεν είναι κάτι ευχάριστο ως συνθήκη. Για τη μεγάλη εικόνα ωστόσο, το συγκεκριμένο μέτρο είναι μάλλον αναγκαίο.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως για να έχει ουσιαστική σημασία η έλευση ενός εμβολίου ενάντια στον κορωνοϊό, θα πρέπει να εμβολιαστεί με αυτό ένα τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού: σύμφωνα με τους ειδικούς, περίπου το 70% με 80% του πληθυσμού. Σε διαφορετική περίπτωση, το εμβόλιο θα είναι δώρο άδωρο: τι νόημα θα έχει να αγοραστεί μαζικά ένα εμβόλιο αν η πλειονότητα των κατοίκων μιας χώρας δεν εμβολιαστούν και παραμένουν έρμαια του ιού;
Συνεπώς, εδώ έχουμε να κάνουμε με άλλη μια περίπτωση που θα πρέπει να κρίνουμε με βάση τα ειδικά δεδομένα της εποχής και όχι με τα όσα ξέραμε πριν την έλευση της πανδημίας: ακόμα και αν μια τέτοια επιβολή μοιάζει με παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων, το πιο σοφό θα ήταν να αποδεχθούμε αυτή τη μίνι οπισθοχώρηση. Σε ορισμένους ενδέχεται να φαντάζει σκληρό αλλά είναι σίγουρα, αναγκαίο.
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.