Απροσδόκητη τροπή πήρε ο θάνατος γνωστού αντιεξουσιαστή και μέλους του Ρουβίκωνα ο οποίος βρέθηκε νεκρός στις αρχές της εβδομάδας στο σπίτι του στα Εξάρχεια.
Αρχικά όλοι πίστεψαν ότι ο θάνατός του προήλθε από παθολογικά αίτια. Ο άνδρας βρέθηκε πεσμένος στο πάτωμα και το αίμα που υπήρχε πίστεψαν αρχικά ότι ήταν από την πτώση και το τραύμα που προκλήθηκε από αυτήν που είχε στο κεφάλι. Όμως, όπως διαπιστώθηκε μετά τη νεκροψία – νεκροτομή έφερε τραύματα από μαχαίρι.
Η 42χρονη σύντροφός του που εξετάστηκε από τους αστυνομικούς ισχυρίστηκε ότι καβγάδισαν και ότι όλα ήταν ένα ατύχημα. Είπε ακόμα, σύμφωνα με πληροφορίες ότι εκείνος κρατούσε το μαχαίρι και στην προσπάθειά της να του το πάρει τον τραυμάτισε στον θώρακα και στην κοιλιά.
Πριν αποκαλυφθούν όλα αυτά τον είχε μεταφέρει στο νοσοκομείο όπου οι γιατροί μάταια προσπάθησαν να τον κρατήσουν στην ζωή. Η 42χρονη συνελήφθη και οδηγήθηκε στον εισαγγελέα ο οποίος της απήγγειλε κατηγορίες για ανθρωποκτονία.
Κατά την έρευνά τους, οι αστυνομικοί εντόπισαν στο διαμέρισμα του ζευγαριού, 10 μαχαίρια, ένα σπρέι πιπεριού, ένα σπρέι άγνωστης χημικής ουσίας και κάνναβη.
Ο αποχαιρετισμός του 39χρονου μέλους του Ρουβίκωνα σε αντιεξουσιαστική ιστοσελίδα:
«Την Παρασκευή 1 Μαΐου 2020, ο σύντροφος, φίλος, μα πάνω απο όλα αδερφός μας, Λεωνίδας, έκανε το πιο μακρινό του ταξίδι. Ενα ταξίδι που οπως πίστευε ο ίδιος θα είναι μακριά από το σκοτάδι, έξω απο την μαυρίλα που βιώνουμε όλοι μας. Μια μαυρίλα που άσπριζε καθε φορά που βλέπαμε το χαμόγελό σου. Ένα φωτεινό ορίζοντα που γινόταν καταγαλανος, καθε φορά που μας θύμιζες πως η αλληλεγγύη, η αγωνιστικότητα, η επίθεση σε κράτος, κεφάλαιο, φασισμό είναι υποχρέωση όλων μας. ”Στον δρόμο”, όπως έλεγες. ”Χωρίς πολλα λόγια, με πράξεις. Τα λόγια χωρίς πράξεις είναι τίποτα, τα λόγια πρέπει να ακολουθούν τις πράξεις”. Έτσι θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε Λεώ. Έχοντας τα λόγια σου στην καρδιά μας για να ωθούν την ψυχή και τα σώματά μας στην πράξη. Εκεί ακριβώς θα συνεχίσουμε αδερφέ, εκεί θα συνεχίσεις να στέκεσαι ανάμεσά μας κρατώντας την κοκκινόμαυρη σημαία και φορώντας την κιτρινόμαυρη μπλούζα. Είναι υπόσχεση, δέσμευση, μα πάνω από όλα, υποχρέωσή μας.
Ο Λεωνίδας συμμετείχε στον Ρουβίκωνα, στο Κ* Βοξ, στο Δίστομο. Ήταν και μέλος της αντιφασιστικής ορίτζιναλ. Συμμετείχε ενεργά κάνοντας βάρδιες, πετώντας τρικάκια, κρατώντας βαριοπούλα, ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο ”για τον δικέφαλο” όπως έλεγες. Ήταν από τους πρωτοστάτες στις κινήσεις ενάντια στις μαφίες ναρκωτικών, όντας διατεθειμένος να βάλει μπροστά ακόμα και την ίδια του τη ζωή. Γιατί όπως έλεγες ”για να κερδίσουμε σύντροφοι πρέπει να βγούμε μπροστά. Αν θέλει θυσίες ο αγώνας, σκεφτείτε πόσες θυσίες χρειάζονται για να κερδίσεις».
Ο Λεωνίδας Καπερώνης ήταν πολλά περισσότερα από υπόδειγμα συντρόφου. Ήταν Σύντροφος, Φίλος, Αδερφός και Αγωνιστής. Μεγάλος ο κατάλογος των χαρισμάτων του αλλά και της προσφοράς του στο κίνημα και τους αγώνες. Στήριγμα πραγματικό σε όποιον είχε την ανάγκη του, με ένα καλό λόγο, ματιά γεμάτη κατανόηση, να προσφέρει απλόχερα την αλληλεγγύη του.
Η τιμιότητα, η ειλικρίνεια και η αυτοθυσία ήταν λίγα μόνο από τα χαρίσματα της προσωπικότητάς του. Ό,τι και να γράψουμε είναι φτωχά μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής του.
Αυτό που είχε σημασία για τον αγωνιστή Λεωνίδα Καπερώνη, ήταν η αφοσίωση στην υπόθεση. Η αγνή πίστη στον αγώνα και η αγάπη του για όλα τα πλάσματα, από τα κυρία γνωρίσματά του.
Πορευτήκαμε μαζί στα εύκολα και τα δύσκολα, εντός και εκτός κινηματικών σχέσεων. Ο Λεωνίδας Καπερώνης ήταν μέλος της Αναρχικής Συλλογικότητας του Ρουβίκωνα, του Αντιφασιστικού-Αντιεξουσιαστικού στεκιού Δίστομο, καθώς και της Ορίτζιναλ της ΑΕΚ, συγκεκριμένα του club στη Λιβαδειά.
Η απώλειά του άφησε το κίνημα φτωχότερο μεν, πλούσιο όμως σε ιστορική μνήμη. Αντίο αδερφέ και σύντροφε. Οι αγωνιστές «χάνονται» όταν περνούν στη λήθη. Εσύ θα είσαι πάντα εδώ μέσα από τους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση, την αδικία, τον φασισμό, τον αγώνα για όλους τους καταπιεσμένους.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΑΠΕΡΩΝΗΣ, ΠΑΡΩΝ!
Αναρχική Συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Κατά την έρευνά τους, οι αστυνομικοί εντόπισαν στο διαμέρισμα του ζευγαριού, 10 μαχαίρια, ένα σπρέι πιπεριού, ένα σπρέι άγνωστης χημικής ουσίας και κάνναβη.
Ο αποχαιρετισμός του 39χρονου μέλους του Ρουβίκωνα σε αντιεξουσιαστική ιστοσελίδα:
«Την Παρασκευή 1 Μαΐου 2020, ο σύντροφος, φίλος, μα πάνω απο όλα αδερφός μας, Λεωνίδας, έκανε το πιο μακρινό του ταξίδι. Ενα ταξίδι που οπως πίστευε ο ίδιος θα είναι μακριά από το σκοτάδι, έξω απο την μαυρίλα που βιώνουμε όλοι μας. Μια μαυρίλα που άσπριζε καθε φορά που βλέπαμε το χαμόγελό σου. Ένα φωτεινό ορίζοντα που γινόταν καταγαλανος, καθε φορά που μας θύμιζες πως η αλληλεγγύη, η αγωνιστικότητα, η επίθεση σε κράτος, κεφάλαιο, φασισμό είναι υποχρέωση όλων μας. ”Στον δρόμο”, όπως έλεγες. ”Χωρίς πολλα λόγια, με πράξεις. Τα λόγια χωρίς πράξεις είναι τίποτα, τα λόγια πρέπει να ακολουθούν τις πράξεις”. Έτσι θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε Λεώ. Έχοντας τα λόγια σου στην καρδιά μας για να ωθούν την ψυχή και τα σώματά μας στην πράξη. Εκεί ακριβώς θα συνεχίσουμε αδερφέ, εκεί θα συνεχίσεις να στέκεσαι ανάμεσά μας κρατώντας την κοκκινόμαυρη σημαία και φορώντας την κιτρινόμαυρη μπλούζα. Είναι υπόσχεση, δέσμευση, μα πάνω από όλα, υποχρέωσή μας.
Ο Λεωνίδας συμμετείχε στον Ρουβίκωνα, στο Κ* Βοξ, στο Δίστομο. Ήταν και μέλος της αντιφασιστικής ορίτζιναλ. Συμμετείχε ενεργά κάνοντας βάρδιες, πετώντας τρικάκια, κρατώντας βαριοπούλα, ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο ”για τον δικέφαλο” όπως έλεγες. Ήταν από τους πρωτοστάτες στις κινήσεις ενάντια στις μαφίες ναρκωτικών, όντας διατεθειμένος να βάλει μπροστά ακόμα και την ίδια του τη ζωή. Γιατί όπως έλεγες ”για να κερδίσουμε σύντροφοι πρέπει να βγούμε μπροστά. Αν θέλει θυσίες ο αγώνας, σκεφτείτε πόσες θυσίες χρειάζονται για να κερδίσεις».
Ο Λεωνίδας Καπερώνης ήταν πολλά περισσότερα από υπόδειγμα συντρόφου. Ήταν Σύντροφος, Φίλος, Αδερφός και Αγωνιστής. Μεγάλος ο κατάλογος των χαρισμάτων του αλλά και της προσφοράς του στο κίνημα και τους αγώνες. Στήριγμα πραγματικό σε όποιον είχε την ανάγκη του, με ένα καλό λόγο, ματιά γεμάτη κατανόηση, να προσφέρει απλόχερα την αλληλεγγύη του.
Η τιμιότητα, η ειλικρίνεια και η αυτοθυσία ήταν λίγα μόνο από τα χαρίσματα της προσωπικότητάς του. Ό,τι και να γράψουμε είναι φτωχά μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής του.
Αυτό που είχε σημασία για τον αγωνιστή Λεωνίδα Καπερώνη, ήταν η αφοσίωση στην υπόθεση. Η αγνή πίστη στον αγώνα και η αγάπη του για όλα τα πλάσματα, από τα κυρία γνωρίσματά του.
Πορευτήκαμε μαζί στα εύκολα και τα δύσκολα, εντός και εκτός κινηματικών σχέσεων. Ο Λεωνίδας Καπερώνης ήταν μέλος της Αναρχικής Συλλογικότητας του Ρουβίκωνα, του Αντιφασιστικού-Αντιεξουσιαστικού στεκιού Δίστομο, καθώς και της Ορίτζιναλ της ΑΕΚ, συγκεκριμένα του club στη Λιβαδειά.
Η απώλειά του άφησε το κίνημα φτωχότερο μεν, πλούσιο όμως σε ιστορική μνήμη. Αντίο αδερφέ και σύντροφε. Οι αγωνιστές «χάνονται» όταν περνούν στη λήθη. Εσύ θα είσαι πάντα εδώ μέσα από τους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση, την αδικία, τον φασισμό, τον αγώνα για όλους τους καταπιεσμένους.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΑΠΕΡΩΝΗΣ, ΠΑΡΩΝ!
Αναρχική Συλλογικότητα Ρουβίκωνας
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.