Θα τα ξανανταμώσεις...

Πού πήγε το φίλι, που πήγε το χάδι; Πού πήγε μια ματιά μέσα στα μάτια, τι απόγινε το χαμόγελο;

Για πού ταξίδεψε η θλίψη, η βαθιά αναπνοή, η γαλήνη και η σκοτεινιά;

Στο βλέμμα χαραγμένα όλα αυτά και τόσα άλλα που μόνο μια όψη αρκεί για να τα δεις και να πεις:

Αυτή η ψυχή που κλαίει τί να την ταλαιπωρεί;

Αυτή η γλυκιά καμπύλη σε δύο χείλη τρυφερά ή και τραχιά, από ποιο βαθύ συναίσθημα καμπούριασε κι έγινε όμορφη ρυτίδα γύρω από τα βλέφαρα;

Μόνο ο λυγμός ακούγεται κι αυτά τα δάκρυα που ακούραστα τρέχουν στου προσώπου τις αυλακιές, δεν κρύβονται...

Μα κι όλα τ' άλλα της ψυχής ακόμα αν ψάχνεις να τα δεις, πίσω από δαύτη θα τα βρεις, θα τα ξανανταμώσεις.

Όταν θα πέσει καταγής και σβήσει από προσώπου γης, τότε θα ξανανιώσεις.

Η μάσκα...

ΟΥΡΑΝΟΣ

loading...