Στη Βρετανία παίρνουν ένα τεράστιο ρίσκο βασισμένοι σε στατιστικές αναλύσεις και στη συμπεριφορική ψυχολογία που αν τους βγει καλώς, αν δεν τους βγει καήκανε.
Να το πω με όσο πιο απλά λόγια μπορώ: Η Βρετανία θα χρησιμοποιήσει τους πολίτες της ως πειραματόζωα, και υπάρχει περίπτωση να βάλει σε όλες τις υπόλοιπες χώρες τα γυαλιά, υπάρχει όμως και κίνδυνος η φάση να εξελιχθεί σε Hunger Games.
Θέλουν να προστατεύσουν και τους ασθενείς αλλά και την οικονομία, κι αντί να κάνουν τώρα Lockdown, θα αφήσουν να κολλήσει Κορωνοϊό το 60% του πληθυσμού που σημαίνει πως θα αφήσουν να πεθάνουν πάνω από 250.000 απ’ τα πιο ευάλωτα άτομα.
Αν νοσήσει το 60% για αρχή, θεωρούν πως όλοι αυτοί θα έχουν Ανοσία Αγέλης. Έπειτα θα νοσούν λίγο λίγο κι άλλοι, και στο τέλος της σεζόν η Βρετανία θα έχει πετύχει σχεδόν την απόλυτη ανοσία και θα έχει ξεμπερδέψει μια για πάντα απ’ τον Κορωνοϊό.
Αντίθετα (σύμφωνα πάντα με τις βρετανικές εκτιμήσεις), οι άλλες χώρες που προστατεύονται και περιορίζουν τα κρούσματα, θα βρίσκονται συνεχώς (μέχρι σε ένα-δύο χρόνια να βρεθεί εμβόλιο) στο έλεος του Κορωνοϊού και θα πρέπει από Σεπτέμβριο πάλι να κλείνονται στα σπίτια τους όλοι με τεράστιο κόστος στην οικονομία.
Με δυο λόγια, είναι σαν το τσιρότο που αν το βγάλεις γρήγορα πονάει πολύ αλλά τελείωσες, ενώ αν το βγάζεις λίγο λίγο πονάς εις το διηνεκές (ή μέχρι να βρεθεί εμβόλιο σε 12-18 μήνες)
Όλα αυτά βέβαια ΑΝ οι υπολογισμοί αποδειχτούν σωστοί. Αν δεν μεταλλαχθεί ο ιός, αν δεν αποδειχτεί πως όσοι έχουν κολλήσει και γιατρευτεί μπορούν να ξανακολλήσουν τον ίδιο ιό (μάλλον απίθανο) ή μια μετάλλαξή του (άγνωστη πιθανότητα), αν η χώρα αντέξει τους επόμενους μήνες μέχρι και 300.000 θανάτους. Και υπάρχουν και παράμετροι που θεωρούνται άγνωστες.
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.