Το χωριό που δεν κοιμάται ποτέ! Το μεγαλύτερο χωριό της βόρειας πλευράς, ουσιαστικά αποτελεί δεύτερο κέντρο της, καθώς εκεί βρίσκεται το τρίτο Γυμνάσιο και Λύκειο της Ικαρίας.
Έχει πάνω από 300 μόνιμους κατοίκους και είναι αραιοκατοικημένο μέσα σε πυκνό καταπράσινο δάσος, που καταφέρνει να διατηρεί την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του.
Το χωριό έγινε γνωστό στους επισκέπτες τα τελευταία χρόνια, για τη νυχτερινή ζωή των κατοίκων και το ωράριο των τοπικών καταστημάτων που ανοίγουν ανοίγουν αργά το βράδυ, κάνοντας διάσημο το χωριό, για τον «Ικαριώτικο χρόνο».
Το πιο γραφικό ίσως ορεινό χωριό, ο Χριστός Ραχών, ζει τη… νύχτα, αφού είναι μάλλον απίθανο να συναντήσετε άνθρωπο πριν από το μεσημέρι, συνήθεια που έχει τις ρίζες της στην εποχή των πειρατών. Όλη την ημέρα τα πάντα είναι κλειστά και κανείς δεν κυκλοφορεί στους δρόμους. Κατά τις 7 το απόγευμα η ζωή αρχίζει νωχελικά, ενώ γύρω στις 10-11 το βράδυ, θα δείτε όλα τα μαγαζιά ανοιχτά, από τα ψιλικατζίδικα έως τα μίνι μάρκετ!
Από μακριά ο Χριστός, το κεφαλοχώρι των Ραχών Ικαρίας, που βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 400, περικυκλωμένο από καταπράσινο δάσος, δεν έχει μεγάλη διαφορά από τα περισσότερα χωριά των ελληνικών νησιών.
Από κοντά όμως, μόλις μπει κανείς στον Χριστό, όλα αλλάζουν. Εδώ ο χρόνος κυλάει διαφορετικά ή δεν κυλάει καθόλου. Το ρολόι δεν έχει θέση στα χέρια και τα σπίτια των κατοίκων. Και βέβαια ούτε λόγος για άγχος, αγωνία να τα προλάβουν όλα, να τρέξουν πίσω από τον χρόνο. Αυτά είναι μάλλον άγνωστες έννοιες για τους συνολικά 2.200 κατοίκους των Ραχών. Οι Ράχες Ικαρίας είναι η «αργή πόλη» της Ελλάδας.
Σάββατο 1.00 μετά τα μεσάνυχτα.
Όλη η πλατεία είναι γεμάτη κόσμο. Το άρωμα του φρεσκοκομμένου καφέ, από το καφεκοπτείο στη γωνία, πλημμυρίζει όλο τον πεζόδρομο. Κάποιοι «καφενεδίζουν», όπως συνηθίζουν να λένε στις Ράχες, άλλοι τρώνε παραδοσιακές νοστιμιές σε μία από τις τρεις ταβέρνες και κάποιοι κάνουν τα ψώνια τους.
Λίγες ώρες νωρίτερα, στις 7.30 το απόγευμα, η ίδια πλατεία ήταν έρημη και το χωριό έμοιαζε να μην κατοικείται. Όλα τα μαγαζιά ήταν κλειστά. Όχι βέβαια κλειδωμένα και με τους εξωτερικούς πάγκους γεμάτους εμπορεύματα.
Ο φούρναρης ψήνει το ψωμί και… φεύγει
Πριν από τις 10 το πρωί μόνο τα σχολεία και το ταχυδρομείο είναι ανοικτά. Αυτά και ο φούρνος λίγο μετά την είσοδο του Χριστού.
Τελικά ίσως στην Ικαρία να έχουν βρει το ελιξίριο της μακροζωίας αφού οι Ικαριώτες ζουν κατά μέσο όρο δέκα χρόνια περισσότερο από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και τους Αμερικάνους. Κατά τους επιστήμονες, το μυστικό της μακροζωίας στην Ικαρία, μπορεί να είναι ο καθαρός αέρας, ο φιλικός και ανοιχτός τρόπος ζωής, τα φρέσκα λαχανικά ή το φρέσκο γάλα κατσίκας. Ακόμη, το ορεινό έδαφος, καθώς η μετακίνηση από το ένα μέρος στο άλλο σε κρατά σε καλή φυσική κατάσταση.
Μπορεί ακόμη, να οφείλεται στη φυσική ακτινοβολία από τους βράχους από γρανίτη, ενώ βέβαιο είναι πως στη μακροζωία τους συμβάλλουν και οι αργοί ρυθμοί ζωής και ο μεσημεριανός ύπνος, όπως σημειώνεται.
Μοναδικό φυσικό κάλλος
Η πλακόστρωτη πλατεία του χωριού, με την επιβλητική εκκλησία στο κέντρο της, συγκεντρώνει το καλοκαίρι πλήθος επισκεπτών που κάθονται στα καφενεία και γεύονται τοπικά μεζεδάκια, ενώ το βράδυ απολαμβάνουν το ποτό τους στα τοπικά μπαράκια. Στην πλατεία λειτουργεί εργαστήριο με χειροποίητα παραδοσιακά γλυκά που φιάχνει ο «Γυναικείος Συνεταιρισμός Ραχών», με πολύ μεράκι, παρασύροντας τον επισκέπτη σε ένα ταξίδι απολαύσεων!
Στην πλατεία, επίσης, λειτουργεί κατάστημα με παραδοσιακά σουβενίρ και γκραβούρες από την Ικαρία μιας αλλοτινής εποχής, καθώς και κατάστημα τοπικών οίνων!
Στις 6 Αυγούστου γίνεται στο χωριό ένα από τα μεγαλύτερα πανηγύρια του νησιού προς τιμήν του Ιησού Χριστού.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Brainfood Publishing Ltd
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.