0
Ο Ελληνικός Στρατός παραμένει αδιαμφισβήτητα ένα αξιόμαχο στράτευμα παρά τις όποιες περικοπές στις αμυντικές δαπάνες που έχουν επιφέρει σχεδόν εκμηδενισμό στα εξοπλιστικά προγράμματα.



Οι παλαιότερες εξοπλιστικές επενδύσεις συνεχίζουν να προσφέρουν. Το θέμα είναι ως πότε αφού μέγαλο μέρος αυτών απαξιώνεται.

Με πυρήνα του, το ίδιο το προσωπικό συνεχίζει να αγωνίζεται σε καθημερινή βάση ώστε να αξιοποιεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό το σύνολο των μέσων.

Παρά τα όποια προβλήματα σε επάνδρωση λόγω της μικρής και άνευ έντασης και ποιότητας θητείας, της ανύπαρκτης εκπαίδευσης που υφίστανται η εφεδρεία, υλικοτεχνική υποδομή αφού νέο υλικό δεν εντάσσεται και το παλαιό δεν εκσυγχρονίζεται, εκπαίδευση που παραμένει μη ρεαλιστική και οργάνωση με αρκετές παραλείψεις, ο Ε.Σ είναι μια ικανή πολεμική μηχανή με πολλά περιθώρια ωστόσο βελτίωσης.

Πολλά εκ των οποίων ξεφεύγουν από τα στενά όρια της στρατιωτικής ηγεσίας και αγγίζουν κυρίως σύσωμο τον πολιτικό κόσμο που αδιαφορεί για θέματα άμυνας και ασφάλειας.

Το ζήτημα είναι η έλλειψη κουλτούρας και νοοτροπίας πάνω σε θέματα αμυντικής πολιτικής αφού άμυνα δεν είναι μόνον οι εξοπλισμοί αλλά ένα μεγάλο εύρος θεμάτων.

Κι όλα αυτά τη στιγμή που η Τουρκία διαρκώς ισχυροποιείται αφού εκτός από την ποσοτική υπεροχή τείνει πλέον να διαθέτει και ποιοτική έχοντας την Ελλάδα σε συνθήκες φιλανδοποίησης.

Πάντως, άμυνα με ισχνούς προϋπολογισμούς δεν γίνεται. Θεωρητικά ακόμα είμαστε ικανοί και “κράταμε”. Ως πότε;

ΠΗΓΗ
loading...

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

 
Top