Δύο εβδομάδες μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα από το Survivor, ο Μπο παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό People κάνοντας απολογισμό για όσα έζησε και θυμάται από το παιχνίδι.
Αλήθεια, τώρα, εσύ τι δουλειά είχες να πας στο Survivor;
Ήταν μια απόφαση πολύ αυθόρμητη. Μου είχε γίνει μια πρόταση πριν από την Πρωτοχρονιά και η πρώτη ατάκα που μου είπαν από την παραγωγή ήταν:
«Θες να σε ψήσουμε ή να σου πούμε κατευθείαν πού θα πας και τι θα κάνεις;».
Προφανώς αν δεν είχα ψηθεί, δεν θα πήγαινα καν στο ραντεβού.Μου εξήγησαν κάποια πράγματα, δεν κατάλαβα και πολλά, αλλά ήταν μια πρόκληση, κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Χωρίς κινητό, χωρίς φαγητό, χωρίς μπάνιο ‒κι έχω τρέλα με την καθαριότητα‒, άσε που έλεγα «θα αντέξω στα αγωνίσματα;». Έκανα και κάποιες ερωτήσεις στην παραγωγή του τύπου «θα έχει και γυμναστήριο;» Μου έλεγαν: «καλά, έχεις καταλάβει πού πας;» Χωρίς να έχω στο μυαλό μου ότι θα έχω τόσο μεγάλη προβολή, είπα «πάμε να το κάνουμε κι ό,τι γίνει».
Σε ποιο σημείο δυσκολεύτηκες πιο πολύ;
Στην αρχή δυσκολεύτηκα στον ύπνο, γιατί είχαμε μια κουβέρτα πολύ λεπτή και κοιμόμουν σε ένα σανίδι. Πονούσα παντού, κάθε πέντε λεπτά ξυπνούσα. Μας χτύπησε και μια βροχή τις πρώτες μέρες, έμπαζε η καλύβα νερά και κυριολεκτικά μπήκαμε στα βαθιά από την αρχή.
Έπρεπε όμως να πάρεις μέρος και σε αθλήματα, που δεν το «είχες», σωστά; Πράγματι, δεν το «είχα». Δεν ήμουν αθλητής του στίβου, ούτε της αντοχής ούτε της ταχύτητας ούτε της ευλυγισίας. Τα παραπάνω κιλά και η όχι καλή φυσική μου κατάσταση δεν βοηθούσαν. Αλλά δεν ήξερα ότι έχω να κάνω μέρα παρά μέρα τέτοια αγωνίσματα. Άσε που δεν κολυμπάω, πάω από εδώ μέχρι απέναντι και να ξέρω ότι πατάω. Ξαφνικά βρέθηκα να είμαι σε πισίνα που δεν πάταγα και να πρέπει να φέρω νίκες. Κάποιες φορές τα κατάφερα.
ΠΗΓΗ
Αλήθεια, τώρα, εσύ τι δουλειά είχες να πας στο Survivor;
Ήταν μια απόφαση πολύ αυθόρμητη. Μου είχε γίνει μια πρόταση πριν από την Πρωτοχρονιά και η πρώτη ατάκα που μου είπαν από την παραγωγή ήταν:
«Θες να σε ψήσουμε ή να σου πούμε κατευθείαν πού θα πας και τι θα κάνεις;».
Προφανώς αν δεν είχα ψηθεί, δεν θα πήγαινα καν στο ραντεβού.Μου εξήγησαν κάποια πράγματα, δεν κατάλαβα και πολλά, αλλά ήταν μια πρόκληση, κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Χωρίς κινητό, χωρίς φαγητό, χωρίς μπάνιο ‒κι έχω τρέλα με την καθαριότητα‒, άσε που έλεγα «θα αντέξω στα αγωνίσματα;». Έκανα και κάποιες ερωτήσεις στην παραγωγή του τύπου «θα έχει και γυμναστήριο;» Μου έλεγαν: «καλά, έχεις καταλάβει πού πας;» Χωρίς να έχω στο μυαλό μου ότι θα έχω τόσο μεγάλη προβολή, είπα «πάμε να το κάνουμε κι ό,τι γίνει».
Σε ποιο σημείο δυσκολεύτηκες πιο πολύ;
Στην αρχή δυσκολεύτηκα στον ύπνο, γιατί είχαμε μια κουβέρτα πολύ λεπτή και κοιμόμουν σε ένα σανίδι. Πονούσα παντού, κάθε πέντε λεπτά ξυπνούσα. Μας χτύπησε και μια βροχή τις πρώτες μέρες, έμπαζε η καλύβα νερά και κυριολεκτικά μπήκαμε στα βαθιά από την αρχή.
Έπρεπε όμως να πάρεις μέρος και σε αθλήματα, που δεν το «είχες», σωστά; Πράγματι, δεν το «είχα». Δεν ήμουν αθλητής του στίβου, ούτε της αντοχής ούτε της ταχύτητας ούτε της ευλυγισίας. Τα παραπάνω κιλά και η όχι καλή φυσική μου κατάσταση δεν βοηθούσαν. Αλλά δεν ήξερα ότι έχω να κάνω μέρα παρά μέρα τέτοια αγωνίσματα. Άσε που δεν κολυμπάω, πάω από εδώ μέχρι απέναντι και να ξέρω ότι πατάω. Ξαφνικά βρέθηκα να είμαι σε πισίνα που δεν πάταγα και να πρέπει να φέρω νίκες. Κάποιες φορές τα κατάφερα.
ΠΗΓΗ
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.