-Μειώσεις στις αποδοχές μισθωτών και συνταξιούχων απαιτεί το ΔΝΤ.
- Μόνο υπόσχεση για το χρέος και αφού η Ελλάδα αποδείξει ότι τηρεί τα μέτρα ως το 2018.
- Θα αποτύχει και το νέο πακέτο, υποστηρίζει το ΔΝΤ.
- Απίστευτο παρασκήνιο πριν το κρίσιμο Eurogroup.
Μαραθώνια η συνεδρίαση των αναπληρωτών υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης στο EuroWorkingGroup όμως συμφωνία με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού δεν υπήρξε.
Το ΔΝΤ όχι απλά δεν συμφωνεί με τους Ευρωπαίους, αλλά ζητά και επιπλέον μέτρα που αυτή τη φορά θα πλήξουν άμεσα με μειώσεις του μισθούς και τις συντάξεις, πρώτα του Δημοσίου.
Παράγοντας της ευρωζώνης σημείωνε πως μέχρι στιγμής δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία με το ΔΝΤ, εκφράζοντας παράλληλα την ελπίδα ότι στο Eurogroup σήμερα αυτή θα καταστεί δυνατή.
O ίδιος άφησε να εννοηθεί πως οι αναπληρωτές υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης κατέληξαν σ' ένα προσχέδιο συμφωνίας για το χρέος το οποίο, όμως, δεν έχει τη σύμφωνη γνώμη του Ταμείου, τονίζοντας μάλιστα πως "τίποτα δεν έχει συμφωνηθεί ακόμα".
Πέρα από τα μέτρα για την απομείωση του χρέους με αποπληρωμή των δανείων ως το 2070, περίοδο χάριτος ως το 2040 με παράλληλο “κλείδωμα” των επιτοκίων στο 1,5% το ΔΝΤ μιλά για βεβαιότητα πως το πρόγραμμα θα αποτύχει καθώς τα πλεονάσματα της τάξης του 3,5% για πολλά χρόνια είναι αδύνατο να επιτευχθούν από την Ελλάδα και αντίθετα προτείνει πλεονάσματα της τάξης του 1,5% με παράλληλα όμως μέτρα.
Μέτρα τα οποία θα έχουν να κάνουν με περικοπές στις δημόσιες δαπάνες οι οποίες αυτόματα οδηγούν σε περικοπές μισθών και συντάξεων που αυτή τη στιγμή αποτελούν το 75% των ετήσιων εξόδων του Κράτους.
Οι ισχυρές μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν, λέει το ΔΝΤ, δεν είναι δυνατό να αντικατασταθούν από τον περιβόητο κόφτη.
Μάλιστα το ΔΝΤ βάζει και έναν πολύ ουσιαστικό όρο στην ελάφρυνση του χρέους συνδέοντάς την με την επιτυχία του νέου προγράμματος για την Ελλάδα, με λίγα λόγια μείωση του χρέους εφόσον η χώρα έχει επιτύχει τους στόχους ως το 2018.
Η Ελλάδα, τονίζει με νόημα το ΔΝΤ, θα πρέπει πρώτα να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών και των δανειστών της, καθώς έχει αποδειχθεί ότι παρουσιάζει μια κόπωση στις μεταρρυθμίσεις, αλλά και μια άρνηση για μόνιμου χαρακτήρα μέτρα.
